Al op jonge leeftijd hielp ze mee in het hotel van haar ouders: afwassen, kamers schoonmaken, serveren. Het was niet meer dan logisch dat Kiki net als haar twee broers en zus naar de Hoge Hotelschool Maastricht ging. Toch ruilde de moeder van vier kinderen haar carrière in de horeca in voor het runnen van Tandartsenpraktijk Bas Hengeveld. Dat doet ze met een enorme gedrevenheid en perfectie. Maar wie weet… begint ze ooit nog eens een eigen zaakje.
Door Wesley Hegge – zakenblad.nl
“De tandarts. Bij de gedachte alleen al kreeg ik het als kind Spaans benauwd. Mijn ouders moesten dan ook hard lachen toen ik vertelde dat de man met wie ik een relatie had gekregen tandheelkunde studeerde.” Van opgroeien in een horecagezin en bang zijn voor de tandarts tot mede-eigenaar worden van een tandartsenpraktijk met ruim 4000 actieve patiënten. Tja, het kan soms raar lopen in het leven. “Nu help ik samen met het team patiënten die bang zijn voor de tandarts hun angst te overwinnen.”
Begonnen in de avonduren
Kiki en haar man Bas Hengeveld begonnen de praktijk in 2001, naast hun toenmalige banen, in een klein pand aan de Hegstraat in Weert. Grote posters op de ramen met daarop Tandartsenpraktijk Bas Hengeveld. “De inrichting was simpel. Een behandelstoel en een antwoordapparaat, meer niet. Mensen die overdag het voicemailapparaat inspraken, werden ’s avonds door Bas behandeld. Binnen een jaar had hij genoeg patiënten om zich volledig op het bedrijf te richten.”
In zestien jaar tijd is er een heleboel veranderd: de verhuizing naar een ruim ingerichte praktijk aan de Emmasingel in Weert en de uitbreiding naar zes medewerkers en drie behandelstoelen. Bovendien werkt er twee dagen een zelfstandige tandarts en is er een samenwerking gestart met een tandtechnieker en een implantoloog die regelmatig in de praktijk te vinden zijn. Haar verklaring voor het succes? “Bas is een rustige, lieve man. Hij maakt tijd voor zijn medewerkers en patiënten. Natuurlijk moeten wij ook de rekeningen betalen, maar wij hechten veel waarde aan het sociale aspect. We hebben bijvoorbeeld ervaring met angstpatiënten en kinderen. Sommige mensen vinden de tandarts zo eng, dat ze eerst bij ons komen om te oefenen. Er vindt dan nog geen behandeling plaats. Maar ook andere patiënten verdienen persoonlijke aandacht, van gezinnen met kinderen, oudere mensen tot vluchtelingen.”
Zakenvrouw en moeder
Waar Bas fulltime op de zaak aanwezig is, werkt Kiki ongeveer drie dagen in de week. De rolverdeling ligt vast. Hij is de vakman en ontfermt zich over de patiënten. Zij regelt alles eromheen, van boekhouding en personele administratie tot de marketing. Het werk gaat 24/7 door. “Als ik samen met Bas in bed stap, nemen we vaak nog even de week door. Mijn dagen zijn naast het werk voor de onderneming van ’s ochtends tot ’s avonds ingevuld voor het gezin en hun bezigheden.” Volgens Bas kan ze geen ‘nee’ zeggen. “Ik breng de kinderen overal naartoe: voetbal, hockey, de fysiotherapeut, logopedie, bijles, pianolos, zangles en koor. Maar daar blijft het niet bij. Ik ben ook de eerste die helpt op school met alles waar hulp bij nodig is.”
Daarbij voetbalt een van de kinderen bij VVV Venlo. Dat heeft een grote impact op het gezin. “Daar wordt stad en land mee afgereden. Ook met Pasen, Pinksteren, Hemelvaart en Koningsdag wordt er gevoetbald.” Dat is best zwaar soms, geeft ze toe. “Ik ben wel gek in dat opzicht, maar het is net zoals toen ik kind was: alles kan. Vrienden van de kids mogen blijven eten en logeren, het is wat dat betreft echt een zoete inval. Op woensdagmiddag lopen er hier regelmatig een stuk of tien kinderen rond.” Hoe ze alle ballen in de lucht weet te houden? “Denk in oplossingen, blijf rustig en adem door. Er komt altijd een einde aan de dag.”
Bucketlist
Hoewel Kiki een gelukkig mens is, staat een week rust met haar man heel hoog op haar lijstje. Daarnaast blijft de horeca kriebelen. “Ik heb lange tijd Hostellerie Munten over willen nemen. Maar je moet ook zo reëel zijn dat dat met een eigen praktijk en vier kinderen niet gaat. Misschien begin ik ooit nog wel eens een zaakje voor mezelf.” Dat is voorlopig een wilde toekomstdroom. “Ik wil van alles, maar wil er nu vooral zijn voor mijn kinderen. Die zijn nog klein en hebben nu mijn volledige aandacht nodig. Bas en ik zijn allebei sociale mensen. Ik vind het belangrijk dat mijn kinderen dat ook zijn. Ik vind dat ze hun best moeten doen op school, maar het maakt mij ook trots als ik hoor dat ze behulpzaam en sociaal zijn. Ik vind het belangrijk dat ze opkomen voor klasgenoten die gepest worden of het minder hebben.” De oudste heeft, net als Kiki, meegeholpen in de WelkomstWinkel. Dat was een tijdelijke winkel opgezet door het Rode Kruis voor de honderden vluchtelingen die in 2015 hun intrek namen in het AZC in Weert. “Ik wil mijn kinderen laten inzien dat ze het goed hebben, maar dat dat niet vanzelfsprekend is.”
Horecagezin Munten
Kiki is de dochter van Marie- José van der Heijden en wijlen Hans Munten. Hans, ooit begonnen met zijn eerste eigen zaak, restaurant In ’t Eeuwig Leven in Asten, bouwde een roemruchtige carrière op. Kiki werd geboren in de woning boven dat restaurant. “Mijn ouders moesten altijd werken”, herinnert ze zich. “Ook met Kerst. Als gezin vierden we geen Kerst, want het restaurant zat vol gasten. Wij aten tussendoor een broodje frikandel.” Vader Hans is eigenaar geweest van het huidige Golden Tulip Hotel in Weert (toentertijd hotel Jan van der Croon), heeft aan de wieg gestaan van Aqua Terra (eigenaar van de Maasplassen) en heeft uiteindeli jk Hostellerie Munten in Weert overgenomen. “Hij is veel te vroeg gestorven, op 7 november 2009. Mijn broer Richard en zijn vrouw Bregje hebben de zaak overgenomen. Op het moment dat mijn vader overleed, ben ik pas echt volwassen geworden. Ik kon altijd op hem terugvallen, of het nu ging over mijn gezin of over de zaak. Hij is ook degene geweest die Bas en mij heeft overtuigd om voor onszelf te beginnen.”
